Asıl zenginlik kanaat etmek/tamam diyebilmektir.

Ne gelirse yahşîdir, Çünkü yârin bahşidir.
Allah’tan geldi, hoş geldi, safa geldi diyebilmektir.

Varlıklı bir zat, bir gün İbrahim Ethem Hz.’lerine gelerek maddî yardımda bulunmak istedi.

İbrahim Ethem: “Yardımını gerçekten zenginsen kabul ederim.” dedi.
Varlıklı zat: “Ben gerçekten zenginim, hiçbir şeye muhtaç olmayacak kadar mülküm var.”
İbrahim Ethem sormaya başladı: “Ne kadar paran var?”
“Üç bin altınım var.”
“Dört bin olmasını istemez misin?”
“Elbette isterim.”
“Peki, beş bin olmasını ister misin?”
“İsterim.”
“On bin altının olmasını ister misin?”
“Şüphesiz çok memnun olurum.”
Ve İbrahim Ethem son cümlesiyle noktayı koydu:

“Zengin olduğunu söylüyorsun, ama aslında benden bile daha fakirsin. On bin altını bırak, yüz bin altının da olsa yine kanaat etmez fazlasını istersin. Kanaati olmayan insan zengin değildir.”

Written by İdris YAVUZYİĞİT

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir